วันก่อนได้ไปอ่านเจอข่าวที่เกิดขึ้นในต่างประเทศเกี่ยวกับระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานที่แปลกๆ ซึ่งไม่ทราบว่ามีความจริงเท็จประการใด เนื้อหาข่าวมีอยู่ว่า บริษัทหนึ่งในต่างประเทศได้ออกขัอบังคับเกี่ยวกับการทำงานว่า ห้ามพนักงานเข้าห้องน้ำเกิน 2 นาที และยังแจ้งเพิ่มเติมว่ามีการติดกล้องวงจรปิดเพื่อเก็บหลักฐาน หากพนักงานคนใดฝ่าฝืนมีโทษปรับ

     ไม่ว่าเรื่องดังกล่าวจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงหรือไม่ แต่เพื่อให้เกิดความเข้าใจในเรื่องสำคัญที่ใกล้ชิดกับคนทำงานเป็นอย่างยิ่ง จึงมีคำถามขึ้นมาว่าหากผู้บริหารมีดำริให้ฝ่ายบุคคลซึ่งเป็นผู้ทำหน้าที่ออกระเบียบ หรือข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ฝ่ายบุคคลจะออกระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานลักษณะนี้หรือไม่ และคิดว่าสามารถบังคับใช้กับพนักงานได้หรือไม่

     โดยปกติเมื่อนักกฎหมายจะตรวจสอบข้อกฎหมายว่าเรื่องใดขัด หรือต้องห้ามตากฎหมายนั้น จะไล่ตรวจสอบจากข้อกฎหมายที่ใกล้กับเรื่องนั้นมากที่สุด ยิ่งถ้ามีกฎหมายเฉพาะแล้วยิ่งต้องตรวจสอบก่อนกฎหมายอื่นเสมอ ที่อธิบายความเช่นนี้เพราะเชื่อว่าหลายท่านที่อ่านในย่อหน้าก่อนคงจะนึกถึงกฎหมายรัฐธรรมนูญในมาตราที่เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนแล้ว แต่เราไม่ต้องไปไกลหรือเล่นใหญ่ขนาดนั้นเพราะการบริหารจัดการแรงงานนั้นมีกฎหมายเฉพาะอยู่แล้วคือ พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ซึ่งได้กำหนดถึงเรื่องลักษณะดังกล่าวไว้แล้วใน " มาตรา 14/1 สัญญาจ้างระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ หรือคำสั่งของนายจ้างที่ทำให้นายจ้างได้เปรียบลูกจ้างเกินสมควร ให้ศาลมีอำนาจสั่งให้สัญญาจ้าง ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ หรือคำสั่งนั้นมีผลใช้บังคับเพียงเท่าที่เป็นธรรมและพอสมควรแก่กรณี "

     เพื่อเป็นทางออกของฝ่ายบุคคลที่ไม่เห็นด้วยในดำรินี้ และต้องการหาเหตุผลสนับสนุนความเห็นแย้งต่อผู้บริหาร ก็สามารถยกเหตุตามมาตรา 14/1 นี้เพื่อสนับสนุนความเห็นของตนได้ว่าการออกระเบียบข้อบังคับนี้เห็นว่าอาจเป็นการบังคับไม่เป็นธรรม และเกินสมควรแก่กรณี ซึ่งมีความเสี่ยงหากออกระเบียบข้อบังคับไปแล้วพนักงานอาจใช้สิทธิตามกฎหมายขอให้ศาลสั่งตามที่เห็นสมควร หากศาลเห็นด้วยและมีคำสั่งให้แก้ไขย่อมส่งผลต่อการปกครองพนักงานในองค์กรของฝ่ายบุคคล เนื่องจากในภายหน้าหากองค์กรจะออกระเบียบข้อบังคับใดฝ่ายบุคคลในฐานะผู้บังคับใช้ก็อาจเกิดความกังวลว่าจะมีการนำไปฟ้องร้องต่อศาลเพื่อให้เปลี่ยนแปลงอีกหรือไม่ ทำให้เกิดความติดขัดทางความคิดด้านการบริหารจัดการเพราะประสบการณ์ที่ไม่ดีในอดีต เพื่อเป็นการป้องกันเหตุที่ยากต่อการควบคุมจึงเห็นว่าไม่ควรออกระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานที่สุ่มเสี่ยงดังกล่าว.

ทนายความสาธิต

BLUEPEN LAW OFFICE